ดังนั้นจึงเดินผ่านรั้วกั้นเพื่อออกไปขึ้นรถแล้วหยิบกล่องไฟสตูดิโอออกมาประกอบแล้วจึงถ่ายภาพ

ดังนั้นจึงเดินผ่านรั้วกั้นเพื่อออกไปขึ้นรถอีกต่อหนึ่งก่อนจะก้าวพ้นเขตรั้วจอมอัศวินหันกลับมามองและพบว่าคุณหญิงอุดมลักษณ์ได้มายืนส่งสายตาเป็นการรํ่าลากันนั้นคือวินาทีที่สิ้นสุดของบุรุษผู้มีความทระนงองอาจในอำนาจบารมีแตวิถีชีวิตที่รู้ไม่ได้กลับชี้ทางเดินที่เขาไม่สามารถแข็งขืนได้มากไปกว่าต้องเดินไป กล่องไฟถ่ายภาพ ไปโดยมองไม่เห็นอนาคตเหตุการณ์ทั้งหลายทั้งปวงตลอดจนการต่อปากต่อคำกันตามที่เล่ามาล้วนได้รับการถ่ายทอดภายหลังที่เหตุการณ์ได้คลี่คลายไปมากแล้วและนำมาเขียนเป็นบันทึกของนักข่าวสายการเมืองเฉพาะอย่างยิ่งโดย คุณอำนวย สุขเจริญซึงปัจจุบันได้ถึงแก่กรรมไปนานแล้ว รวมถึงเนื้อหาที่เกี่ยวกับการเดินทางหลบลี้ของ จอมพล ป.ซึ่งขับชีตรองออกจากทำเนียบรัฐบาลมาด้วยตนเอง โดยมีจุดหมายคือจังหวัดตราดโดยคิดว่าเป็นเล้นทางเดียวที่สามารถเดินทางรวดเดียวโดยไม่หยุดพักแรมคืนที่ไหนชีตรองใหม่เอี่ยมไปถึงที่หมายคือจังหวัดตราดในเช้าวันที่ ๑๗ กันยายนพอเหมาะกับการที่จะเดินทางข้ามเขตแดนไทย-เขมร กล่องถ่ายภาพ แต่ว่าจะไปได้ในลักษณะไหนยังคงคิดอยู่แต่แล้วเหมือนฟ้าประทานผมคิดว่าอย่างนั้นนะ เพราะระหว่างที่บุคคลทั้งสี่เดินดูและชื้อหาข้าวของรวมถึงอาหารมื้อเช้าด้วยที่ตลาดสดท่ามกลางชาวบ้านที่ฃวักไขว่นั้นชายคนหนึ่งก็ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าจอมพล ป. พลางยกมือไหว้อย่างนอบน้อมผมชื่อประมวล คำมะจี่ ครับท่านผมเป็นทหารรถรบ ออกจากราชการด้วยยศสิบโทขอรับจอมพล ป. ยิ้มออกมาได้เพราะคิดไม่ถึงจะได้พบกับอดีตทหารรบที่บอกต่อไปว่า ผมมาหากินอยู่ที่นึ่นานแล้วแล้วผมก็ทราบเรื่องจากวิทยุแล้วด้วยผมรับอาสาจะไปส่งท่านให้ถึงเขมรขอรับ”ระหว่างทักทายกันต่อไปนั้นชายอีกคนหนึ่งก็เดินเข้ามายกมือไหว้พ.ต.อ.ชุมพล ผมเคยเป็นลูกน้องท่านครับ กล่องไฟถ่ายรูป สิบตำรวจเอกเฉลิม ชัยเชียงเอนผมมาอยู่ที่นึ่ครับเป็นอันว่าฟ้าประทานอย่างที่ผมว่านั้นแหละที่ทำให้ได้พบอย่างน้อยก็เป็นคนพื้นที่ย่อมจะเกิดความคล่องตัวในการเดินทาง ประมวลซึ่งเป็นพ่อค้ามีความกว้างขวางอยู่เป็นทุนจึงจัดแจงไปหาเช่าเรือเพื่อเดินทางไปยังเกาะไม้ชี้แล้วเปลี่ยนเรือเดินทางต่อไปชายแดนเขมรประมวลได้เรืออวนมาเป็นพาหนะในราคา ๓๐๐ บาทระหว่างนี้ต่างก็รับประทานอาหารเช้ากันจนเรียบร้อยรวมทั้งชื้อหาข้าวของเป็นเสบียงกรังไปด้วยใช่แต่เท่านั้น กล่องถ่ายรูป จอมพล ป.ยังให้หาโทรศัพท์แล้วติดต่อไปยังกษัตริย์นโรดม สีหนุ ฃอลี้ภัยการเมืองก็ได้รับคำตอบรับด้วยดี โดยจะส่งเรือรบมารับ นัดแนะกันที่ชายแดนเมื่อเรือถึงเกาะไม้ชี้ประมวลจัดการหาเช่าเรือลำใหม่ในราคา ๗๐๐บาทเดินทางต่อไปจนถึงแหลมด่านอันเป็นที่ชนแดนระหว่างไทย-เขมรไม่มีใครบอกว่าได้มีการรอคอยเรือรบหรือไม่แต่จอมพล ป. ก็เดินทางต่อเข้าธุเแดนเขมรส่วนเรือที่เช่านั้นเท่าที่ผมทราบนำพ.ต.อ.ชุมพลกลับมาถึงตราดเพื่อนำรถชีตรองกลับเข้ากรุงเทพฯ แล้วนำไปล้าง-ทำความสะอาดที่บริษัทกรรณสูต ศาลาแดงผมตามไปหวังว่าจะได้ข่าวต่อเนื่องกันก็ปรากฏว่ารถชีตรองไม่ได้อยู่ที่นั้นแล้วนับว่าในช่วงเวลาไม่กี่ชั่วโมงการดำเนินการกับรัฐบาลเก่าได้ลุล่วงด้วยดี จอมอัศวินเหินฟ้าไปยังนครเจนีวาขณะเดียว กล่องไฟ light box กับอีกคนหนึ่ง-จอมพลป.ผู้ครองอำนาจบริหารบ้านเมืองมาไม่น้อยกว่าแปดปีก็ต้องออกไปใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนจอมพลสฤษดิ้ตอบคำถามนักข่าวในเช้าวันที่๑๗กันยายนถึงจอมพล ป. ว่าผมไม่เว่าท่านหายไปไหนผมก็อยากจะพบท่านเหลือเกิน เลืกเสียใจที่ต้องทำให้เพื่อนฝูงหลายคนแสลงใจผมไม่มีเจตนาอื่นและยินดีที่จะให้ท่านกลับมาเพื่อจะได้เทิดพูนในฐานะที่ท่านได้ทำประโยชน์ต่อประเทศชาติแต่ที่ท่านเสียไปก็เพราะหลงเชื่อคำคนอื่นไปบ้างนักข่าวยังซักต่อถึงการติดตามจับ คำตอบก็คือผมได้ทราบข่าว กล่องไฟถ่ายรูปสินค้า